วันพุธที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2552

ไอบ้ากับยาวิเศษ ตอนที่ 1

ไอบ้าเป็นเด็กน้อยที่คิดอยู่เสมอว่าโลกนี้สมบูรณ์แบบไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง และทุกอย่างในโลกนี้เธอสามารถไขว้คว้าหามาได้เพียงแค่ใช้บัตรวิเศษใบเล็กๆ ซื้อมันมา ไม่ว่าที่ใดล้วนยินดีต้อนรับบัตรวิเศษและเอาอกเอาใจเธอเป็นอย่างดี หรือแม้แต่ในสถานที่บางแห่งที่เธอคิดว่ามันช่างต่ำต้อยเสื่อมโทรมเสียเหลือเกิน (ที่เธอคิดเช่นนั้นเพียงเพราะพวกเขาไม่รับบัตรวิเศษของเธอนั่นเอง) แต่เพียงแค่เธอใช้บัตรวิเศษเสียบเข้ากับตู้วิเศษ เงินจำนวนมหาศาลก็พร้อมจะออกจากตู้วิเศษมารับใช้สนองความต้องการของเธออย่างไม่รู้จบสิ้น และแน่นอนว่าไม่มีใครไม่ชอบเงิน แม้แต่ในที่ๆกันดารที่สุดก็ตาม

ไอบ้าใช้บัตรวิเศษและเงินของเธอซื้อทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอต้องการนับตั้งแต่เธอมาถึงโลกใบนี้ พ่อแม่ของไอบ้าตายไปตั้งแต่เธอยังเด็ก ปล่อยให้เธอสู้ชีวิตตามลำพังพร้อมกับมรดกที่พวกเขาทิ้งไว้ให้ เธอจึงเดินทางจากดาวบ้านเกิดมายังโลกที่ซึ่งเงินทองของเธอจะมีค่าอย่างมหาศาล ทุกวันนี้ไอบ้ามีทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอต้องการ ไม่ว่าจะเป็นบ้าน พ่อแม่บุญธรรม (ที่เธอจ้างมา) รถ เสื้อผ้า ของเล่นของใช้ อาหาร สัตว์เลี้ยง และเร็วๆนี้ เธอกำลังวางแผนหาซื้อแฟนสักคนในวันที่เธออายุครบ 15 ปี

" แม่ดูนี่สิ ผู้ชายหล่อๆทั้งนั้นเลย" ไอบ้าชี้ให้แม่ดูโฆษณาบริษัทจัดหาคู่อย่างตื่นเต้นจนตัวสั่นริกๆ

"จะเลือกผู้ชายมาเป็นแฟนซักคน ต้องพิถีพิถันหน่อยนะไอบ้า สมัยนี้ผู้ชายเกาะผู้หญิงกินมีเยอะแยะไป"

"หนูจะเลือกแบบไหนดีนะ เอาแบบหล่อล่ำ หรือเซอๆโทรมๆ ดีเนี่ย กำลังอินเทรนเลย"

ไอบ้าตื่นเต้นไปกับการดูโฆษณาจัดหาแฟนอย่างเพลิดเพลิน แต่น่าเสียดายที่เธอยังไม่รู้ว่ามีบางสิ่งในโลกที่เงินซื้อไม่ได้ และไม่มีที่ใดขายมัน

ทุกครั้งที่ไอบ้าไปจับจ่ายซื้อของ เธอจะต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง เธอจะไม่ลืมถามเจ้าของร้านเสมอว่า "นี่ดีที่สุดในร้านแล้วใช่มั้ย" และแน่นอนที่เจ้าของร้านจะตอบกลับมาว่า "ใช่แล้วครับคุณไอบ้า คุณนี่ตาถึงและใจถึงจริงๆ" ไอบ้าจะเลือกซื้อสินค้าอย่างพิถีพิถันทุกครั้งและสุดท้ายเธอจะเลือกชิ้นที่แพงที่สุด อเนกประสงค์ที่สุด สวยงามที่สุด และทันสมัยที่สุดไปครอบครอง ส่วนเรื่องความคงทนนั้นเธอไม่ค่อยคำนึงถึง เพราะยังไงเธอก็ใช้มันไม่ถึงเดือนหรอก เธอต้องเป็นผู้นำความล้ำสมัยอยู่ตลอดเวลา จะให้ทนใช้ของเก่าๆอยู่ได้อย่างไร?

ไอบ้าอาศัยอยู่บนโลกนี้ได้ 7 ปีแล้ว ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะไม่เหงาอีกต่อไป เพราะเธอมีสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่าง มีของเล่นเพียบพร้อม และมีพ่อแม่บุญธรรมคอยดูแล (ตามคำสั่งของเธอ และเธอก็ไม่ลืมจ่ายเงินเดือนให้ทุกเดือน) แต่ไอบ้าก็ยังรู้สึกว่าเธอยังขาดอะไรไปบางอย่าง บางครั้งในยามดึกสงัดเธอจะสะดุ้งตื่นขึ้นมา และจู่ๆก็อยากร้องไห้ แม้ว่าจะมีคนอยู่รอบตัวเธอมากมาย แต่ไอบ้าก็ยังรู้สึกเหงาอย่างประหลาด เธอเริ่มรู้สึกกระวนกระวายว่าเธอไม่สบายเป็นโรคร้ายแรงอะไรหรือไม่ ไอบ้าจึงเริ่มออกตระเวนตามหาหมอที่มีชื่อเสียงทั่วโลกเพื่อมารักษาเธอ...